Sommige dagen gaan bijna vanzelf. Je staat op, komt meteen in de actiemodus en voor je het weet ben je aan het multitasken alsof je er een prijs mee kunt winnen. Je verschuift meubels, kookt, sport, doet de was, ruimt op, maakt schoon, werkt nog wat bij en schrijft die mail die al te lang bleef liggen. Alles lijkt moeiteloos op zijn plek te vallen. Maar precies daar, in die lekkere flow, schuilt een valkuil.

De afgelopen twee weken verliepen voor mij precies zo, hier in mijn fijne appartement Bamboo in Spanje. Het Innersoulbeat event staat klaar, de lange termijnverhuur van Casa Mimosa is geregeld, de meubels staan weer strak in de verf, het balkon is opgefrist en alles is opnieuw schoon en georganiseerd. Het voelt licht, opgeruimd en energiek. Doordat ik dagelijks sport, krijg ik gewoon nog meer energie, alsof ik word meegenomen door een zachte, moeiteloze stroom. Een duidelijke up-flow dus. Maar juist dan klinkt het stemmetje dat ik zo goed ken: ga door, houd dit vast, doe nog meer.

Een les van mijn zus
Gelukkig werd ik even liefdevol terug op aarde gezet toen mijn zus belde vanuit Nederland. Het was er nat en koud, en ze had alweer een ochtend vol inval-yogalessen achter de rug. Toen haar werd gevraagd om ’s avonds nóg een les te geven, zei ze dit keer niet automatisch ja, maar vertelde ze haar collega: “Ik ga er eerst even op invoelen.”

Wat Human Design ons vertelt
Net als ik heeft mijn zus een emotionele autoriteit volgens Human Design, en ze voelde heel duidelijk een nee. Een extra uur zou over haar grens gaan. En eerlijk, hoe vaak rennen we niet door omdat het van ons verwacht wordt? Ze bedankte vriendelijk, ademde diep in en koos voor zichzelf.

Rust nemen is óók een keuze
Wat een doorbraak. En ze kreeg ook nog eens begrip voor haar besluit: die les ging gewoon niet door. Ik was zó trots. En ik voelde in mezelf: rust nemen is óók een keuze. Flow betekent niet dat je moet blijven presteren. Zelfs wanneer alles stroomt, mag je vertragen.

Flow is geen paard dat je moet blijven berijden
Als ik in een up-flow zit, kan ik veranderen in een wervelwind. Oh, dat doe ik ook nog even. En dat. En die tafel verf ik meteen wel opnieuw. Maar energie werkt niet zo. Flow is geen paard dat je moet blijven berijden. Het is een rivier die vanzelf stroomt. Soms betekent dat juist dat je even aan de oever mag zitten: hoe voel ik mij nu? 

Met een emotionele autoriteit leef je simpelweg in golfbewegingen: hoog, laag, langzaam, snel – niets is constant. En juist dat maakt dat je nooit actie hoeft te forceren.

In het natuurlijke ritme van je innerlijke golven bewegen
In Human Design zijn er verschillende soorten autoriteiten, maar de emotionele autoriteit is wel de meest voorkomende. Mensen met deze autoriteit adviseer ik om geen beslissingen ‘in het moment’ te nemen, maar in het natuurlijke ritme van je innerlijke golven te bewegen. Daarom is altijd het advies: slaap er even een nachtje of langer over. Wacht tot de golf rustiger wordt. Wacht tot je van binnen voelt: dit klopt, of dit klopt niet. Voor mensen met een emotionele autoriteit is het belangrijk te weten: je bent niet bedoeld om in één constante lijn te functioneren, het is allemaal oké. Je leeft in golven, je voelt in golven, je beslist in golven. Het gaat er niet om dat de golf weg moet, maar meer dat je leert wachten tot hij uitgegolfd is.

De vier emotionele golven in Human Design
Wat weinig mensen weten is dat er verschillende soorten emotionele golven zijn. Ze zien er anders uit, maar hebben één ding gemeen: ze zijn nooit constant.

1. De zachte, geleidelijke golf
Subtiele schommelingen van licht en optimistisch naar wat lager en ingetogener. Bijna onopvallend, maar altijd aanwezig.

2. De opbouwende golf
Spanning bouwt zich langzaam op. Je voelt iets dat steeds sterker wordt: irritatie, inspiratie, frustratie of enthousiasme. En uiteindelijk komt er een soort ontlading. Dáárna komt de helderheid.

3. De abrupte, pulserende golf
Deze beweegt in sprongetjes. Dagen waarop alles goed voelt, gevolgd door plotselinge omslagen. Geen waarschuwing, gewoon: hup, van hoog naar laag of andersom.

4. De complexe mix-golf
Sommige mensen herkennen van alles wat: een combinatie van subtiele schommelingen, plotselinge shifts en af en toe opgebouwde spanning. Niet altijd logisch, wel altijd kloppend voor hun energie.

De kracht van wachten
Mijn zus voelde het die ochtend perfect. Ze kon misschien nog een uur lesgeven, maar haar energie zei: vandaag niet. En dat is kracht. Het herinnerde mij eraan dat ik dat zelf ook te doen heb. Als het stroomt, hoef ik het niet vast te grijpen. Als het minder stroomt, is dat geen probleem. Het hoort bij mijn design.

Flow vraagt óók om stilte
Aan het einde van de dag kijk ik rond in mijn appartement. Alles is schoon, georganiseerd en op orde. Mijn agenda is up-to-date, de verhuur-aanvragen heb ik beantwoord, mijn ideeën stromen. Ik schuif mijn stoel naar achteren, check even in en voel: ja, mijn flow vraagt om stilte. Die ruimte waarin de volgende golf vanzelf opkomt, zonder dat ik hem hoef te duwen. 

Zo beweeg ik door de dagen
We zijn zo geneigd om te blijven rennen, juist wanneer alles goed gaat. Maar misschien is dat precies het moment om te vertragen. Om te voelen: heb ik vandaag echt nog iets te doen, of mag ik gewoon zijn? Ik leer steeds beter dat flow niet verdwijnt als ik rust neem. Integendeel, ze wordt dieper. Zo beweeg ik door mijn dagen: niet sneller, niet harder, maar wijzer. In mijn eigen ritme.

Herken jij de golfbeweging in je emoties?
Welke golf beweegt er door jouw leven en hoe ga jij ermee om? Laat het mij weten in een reactie, ik ben benieuwd hoe jouw emotionele ritme eruitziet.

Wil je nou het liefst heerlijk vertragen en even naar de zon? Kijk dan op www.vankantiehuizenbuitenland.nl

Het bericht Durf jij te vertragen als je in de up-flow zit? verscheen eerst op Blogzinnig.nl.